Οικονομική κρίση και «μεγάλα» ποντιακά σωματεία…

Εδώ και πολλούς μήνες η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στο επίκεντρο μίας οικονομικής κρίσης, όμοια της οποίας δεν είχε ζήσει εδώ και δεκαετίες. Μια κρίση η οποία φυσικά δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο ούτε τον «εντός των τειχών» Ποντιακό Ελληνισμό, που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της νεοελληνικής κοινωνίας. Θέλοντας να ερευνήσουμε τις επιπτώσεις αυτής της κρίσης στη ζωή της ποντιακής κοινότητας , αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε μια σειρά ειδικών δημοσιογραφικών ερευνών με θέμα τον αντίκτυπο της κρίσης σε διάφορες πτυχές της ζωής των Ποντίων (ποντιακά σωματεία, τύπος, κέντρα διασκέδασης, επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της διαχείρισης της ποντιακής πολιτιστικής κληρονομιάς). Κάνουμε λοιπόν την αρχή με ένα ρεπορτάζ που επιχειρεί να ανιχνεύσει τις επιπτώσεις της κρίσης στη λειτουργία των μεγαλύτερων και παλαιότερων από τα ποντιακά σωματεία, τα οποία ως κάτοχοι ακίνητης περιουσίας, πλήττονται ιδιαίτερα από τη μεγάλη επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας.

Η κρίση λοιπόν δεν πλήττει μόνο τα φυσικά πρόσωπα, τις ελληνικές οικογένειες που προσπαθούν υπό συνθήκες μεγάλης ύφεσης να διατηρήσουν έναν κεκτημένο επίπεδο ζωής και παράλληλα να ανταποκριθούν στις ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις ενός υπερχρεωμένου κράτους. Αφορά και τα νομικά πρόσωπα, τις οργανώσεις, τα ιδρύματα και τα σωματεία. Απευθυνθήκαμε στους προέδρους τριών από τα «μεγαλύτερα» και ιστορικότερα ποντιακά σωματεία του Ελλαδικού χώρου, την «Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης», τους «Αργοναύτες-Κομνηνούς» της Καλλιθέας Αθηνών και το «Σωματείο Παναγία Σουμελά» (προς αποφυγή παρεξηγήσεων διευκρινίζουμε ότι αναγράφονται κατά σειρά αρχαιότητας). Πρόκειται για σωματεία με πολλά κοινά, καθώς λειτουργούν επί πολλές δεκαετίες σε μεγάλα αστικά κέντρα, έχουν μεγάλο αριθμό μελών, πλούσια δράση, μισθοδοτούν υπαλλήλους και, το κυριώτερο, στήριζαν μέχρι σήμερα τη χρηματοδότηση των δράσεών τους στην εκμετάλλευσης της ακίνητης περιουσίας τους. Μόνο που τώρα πλέον αυτή η ακίνητη περιουσία, πέραν του ότι φορολογείται βαρύτατα, είναι και μάλλον μη «αποδοτική». Πρόσφατα η «Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης» δέχθηκε ένα σοβαρό πλήγμα με την απόφαση της διοίκησης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης να εγκαταλείψει λόγω περικοπών το πολυώροφο κτίριο του «Οίκου Ακρίτα Φοιτητού» που μίσθωνε επί χρόνια, ενώ και οι «Αργοναύτες-Κομνηνοί» αντιμετωπίζουν σοβαρότατο πρόβλημα με την εκμετάλλευση των καταστημάτων που βρίσκονται στο ισόγειο του μεγάλου κτιρίου που διαθέτουν στο κέντρο της Καλλιθέας. Από την άποψη αυτή λοιπόν δεν είναι καθόλου υπερβολική η διαπίστωση ότι η ακίνητη περιουσία, που στο παρελθόν ήταν η βασική πηγή δύναμης των λεγόμενων «μεγάλων» ποντιακών σωματείων, έχει εξελιχθεί σήμερα σε βαρύδιο. Απευθυνθήκαμε λοιπόν στον πρόεδρο της «Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης» κ. Κωνσταντίνο Αποστολίδη, τον πρόεδρο των «Αργοναυτών-Κομνηνών» κ. Θεόφιλο Καστανίδη και τον πρόεδρο του «Σωματείου Παναγία Σουμελά» κ. Γιώργο Τανιμανίδη και τους θέσαμε ορισμένα καίρια ερωτήματα, όπως «ποιες είναι οι επιπτώσεις της κρίσης στη λειτουργία του σωματείου σας;», «με ποιο τρόπο επιχειρήσατε να τις αντιμετωπίσετε;», αλλά και «τι θα προτείνατε στους αρμόδιους, αν σας ζητούσαν τις προτάσεις σας για την αντιμετώπιση του προβλήματος;»